پنجاه و یکمین نشست تخصصی معاونت پژوهش مرکز فقهی ائمه اطهار (ع) و مدیریت گروه فقه رسانه با موضوع «ضرورت و اهمیت فقه رسانه» در تاریخ 28 فروردین ماه سال 1395 در سالن امام خمینی (ره) مرکز فقهی ائمه اطهار علیهم السلام با حضور اساتید و پژوهشگران دین و رسانه برگزار گردید.

در این نشست ابتدا دبیر علمی حجت الاسلام والمسلمین عبدالله جلالی از پژوهشگران ارشد حوزه دین و رسانه و مدیر محترم گروه فقه رسانه در این معاونت با گرامی داشت زاد روز مولود کعبه امیر المومنین علی (ع) و تبریک ایام رجبیه به حضار محترم، حضور استاد گرانقدر حوزه حضرت آیت الله حائری شیرازی را در جمع پژوهشگران ارشد حوزه دین و رسانه و محققین مرکز فقهی ائمه اطهار (ع) تبریک گفته و تقدیر نمودند. ایشان یافتن فصل مشترک میان مطالعات دو حوزه مهم دین و رسانه، را یکی از دغدغه های امروز جامعه مطرح کردند. و ضمن بیان مسائل مستحدثه جدید در رسانه ها، از همه پژوهشگران حوزه دین خواستند تا در این زمینه به یاری گروه تازه تاسیس فقه رسانه در مرکز فقهی بیایند و از این فرصت مطالعاتی پیش آمده استفاده کرده و در تبیین مبانی دینی این حوزه همت بگمارند. سپس بیان کردند که گروه فقه رسانه با حمایت ریاست محترم مرکز فقهی حضرت آیت الله محمد جواد فاضل لنکرانی (دامت افاضاته) در سال 94 تاسیس گردید تا بتوانند در بررسی مسائل رسانه ها از منظر فقهی که از وظایف خطیر این گروه می دانند قدمی بردارند.






ایشان در ادامه فرمودند امروزه رسانه ها جزئی جدائی ناپذیر از حیات بشری شده است و این باعث شده تا ما با سوالات زیادی روبرو باشیم. در رصد اولیه نزدیک به 130 موضوع الان روی زمین باقی مانده که از مسائل حل نشده رسانه ها است که پژوهشگران حوزه دین باید پاسخگوی آنها باشند تا در حیات اجتماعی مردم تاثیرات خود را بگذراد.

در دوران ما حکومت اسلامی برپا شد و شیعه توانست منصب هدایت اجتماع مردم را بدست بگیرد و مهمترین ابزار در حوزه تاثیر گذاری بر مخاطب امروز رسانه ها هستند و این وظیفه ما را در این عرصه تاریخی سنگین تر نموده است که ما باید از این ابزار در جهت اهداف عالیه نظام شیعی استفاده صحیح را بنمائیم.

در ادامه استاد محترم حوزه حضرت آیت الله حائری شیرازی بیانات خود را ارائه نمودند و فرمودند:

روزی که خدا به ملائکه خبر داد که انسان را در زمین خلیفه خود قرار داده است و این در حالی بود که زمین قرارگاه سافلین بود و خلیفه الهی بودن از درجات اعلا علیین.

انسان جسمش از اسفل السافلین است و همین باعث شده تا این مقتضی در وجود او باشد که دست به فساد و خون ریزی بزند ولی انسان حقیقتش از اعلا علین است. و در اسفل السافلین قرار می گیرد. این ظرفیت انسان است. عصر ما در حال نشان دادن این ظرفیت است. که از اسفل السافلین تا اعلی علین را پر نموده است و این سعه وجودی انسان در حال نشان دادن خود است. 

رسانه ها یکی از همین تجلیات این سعه وجودی است. انسان یک وقت می توانست یک نفر با یک نفر و بعد منجر شد به گفتگوی انسان با چندین نفر و الان گروه کثیر با گروه کثیر گفتگو می کنند و همدیگر را می بینند و فاصله ها کم شده است. عده ای همانند شما به دنبال یافت مشکلات و حل آنهاست. مشکلات مثل توده فشرده هستند که باید شکسته شود و این وظیفه تحقیق است. و برای اینکه این تحقیق نتیجه بخش باشد نیاز به عرضه دارد. و رسانه ها خرج پرتاب است. ما وقتی برای اسلام حرفی می زنیم حرف درست برای گفتن داشته باشیم. در علم فقه نباید انفعال داشته باشیم.

بشر اسلحه را ساخت برای امنیت، اما امنیت امروزه در دنیا رو به افول است. غرب در این مقوله هیچ  پیشرفتی نداشته که بخواهد به ما هدیه دهد. توسعه و امنیت در امتداد هم نبود. کلیسا با علم مخالفت کرد چون برداشت غلطی از کتب خود داشتند.

علوم تجربی شأن علمی دارند و توجه اسلام به علم همین قسم را شامل می شود و علوم انسانی جنبه علمی ندارند بلکه جنبه ساینس دارند. علم لفظ مشترک است، برای دانستن بکار می رود، برای روش تحقیق و متد نیز بکار می رود. در علوم تجربی در هر مسئله ای زشت است که بگوئید به قول فلانی.

در علوم انسانی ما نظریه پردازی داریم. به چیزی می گوئیم علوم انسانی که رابطه حکم و موضوع باید از انسان شناسی بگذرد ولی در علوم تجربی این رابطه نیاز به گذر از انسان شناسی نیست.







غرب در متد خود مدیریت از بیرون به انسان را می پذیرد و الان ما در دانشگاه ها و حوزه ها این روش را داریم پیگیری می کنیم و همین باعث شده تا شاگرد در مدرسه احساس آزادی نکند و عشق به علم در وجود او مرده است. چون تعریف درستی از انسان در دست نداریم. کدام مسئله را ما اسلامی کرده ایم. مدل های ما در علوم همه شده غربی، مدیریت – تربیت – روانشناسی و .... همه غربی است.  برای رسانه هم آنها مدل تعریف کرده اند و ما هم بر همان اساس کار می کنیم. تا پای انسان شناسی اسلامی در علوم راه پیدا نکند همه کارها ابتر است و غرب بر همین اساس چون انسان را نشناخته برای آن رساله می نویسد.

سرتاسر دین و قرآن انسان شناسی و علوم اسلامی موج می زند و این تمام آیات قرآن را شامل است.

در فقه رسانه باید انسان شناسی تبیین و تعریف شود و مدیریت و نحوه مفاهمه او را معلوم نمائید. همچنین رسالت رسانه را بگوئید چیست و اینکه شما در رسانه می خواهید چکار کنید، معلوم باشد.

رسانه باید جذابیت داشته باشد و این در فرم آن است و اینجا نقش هنر معلوم می شود که باید از طریق آن محتوای خود بتواند هم مطالب ماندگار، سریع الوصول، پایدار بفرستد و از خطر تخریب مصون و محفوظ بدارد.