مقصود از چالش ها پرسش هایی است که به دلیل احتیاط یا تکرار و یا به دست نیاوردن پاسخ مناسب تبدیل به چالش شده است .

فقه سیاسی در تعریف غیر رایج خود عبارت است از شاخه ای از دانش سیاسی اسلامی و در دانش سیاسی مسلمانان که به دو شاخه اصلی فلسفه سیاسی و فقه سیاسی تقسیم می شود . بنا بر این فقه سیاسی هویتی ارتباطی پیدا می کند.

چالش های فرا روی فقه سیاسی عبارتند از چالش های معرفت شناختی و روش شناختی و موضوعی؛

چالش های معرفت شناختی بدین قرار هستند :

1-            فقه سیاسی دانش مدیریت سیاسی نیست.

2-            فقه سیاسی دانش معرفت بخش نیست.

3-            فقه سیاسی فاقد قدرت پیش بینی کردن مناسبات سیاسی است.

4-            فقه سیاسی موجب تعطیلی عقل در تنظیم و مدیریت سیاسی است.

5-            فقه سیاسی پاسخ گوی تمامی نیازهای اساسی زندگی سیاسی نیست.

6-            فقه سیاسی هویت تناقض گونه دارد .

7-            فقه سیاسی نمی تواند وصف علمی پیدا کند.

8-            فقه سیاسی، دانش کاربردی نیست.

چالشهای روش شناختی عبارتند از :

1-            فقه سیاسی خصلتی فرد گرایانه دارد.

2-            فقه به لحاظ روش توانایی تبینی ندارد.

3-            ممکن است فقه سیاسی به نسبی گرایی منجر شود.

چالش های موضوعی از این قرار می باشند:

1-            فقه سیاسی دارای گسست مفهومی از مفاهیم مدرن است .

2-            گسست شریعت ثابت و سیاست متغیر.

3-            گسست فقه سیاسی از سیاست معاصر.

برخی پاسخ هایی که می توان به این چالش ها داد عبارتند از : این که اول باید به هویت و جایگاه معرفتی فقه سیاسی به خوبی پرداخته شود دوم آن که هرکدام از این چالش ها به صورت موردی بررسی شود.