بررسی فقهی نسب و آثار آن در باروری های مصنوعی
عده ای معتقدند که نسب تنها در قالب نکاح صحیح می باشد و دلایل زیر را ارایه می کنند: 1- اجماع، 2 قاعده فراش.
در مقابل عده ای دیگر با رد ادله قبل بر این باورند که بر هرگونه باروری شرعاً نسب صحیح محقق است.
در صورتی که فرض شود تلقیح مصنوعی حرام است اگر در این صورت این عمل انجام شد و طفل متولد شد این بحث پیش می آید که این طفل برای کدام زن است و اصولاً آیا نمی شود یک طفل دو مادر داشته باشد؛ در این باره باید به بررسی لفظ «مادر» پرداخت...
در مقابل عده ای دیگر با رد ادله قبل بر این باورند که بر هرگونه باروری شرعاً نسب صحیح محقق است.
در صورتی که فرض شود تلقیح مصنوعی حرام است اگر در این صورت این عمل انجام شد و طفل متولد شد این بحث پیش می آید که این طفل برای کدام زن است و اصولاً آیا نمی شود یک طفل دو مادر داشته باشد؛ در این باره باید به بررسی لفظ «مادر» پرداخت...
نشست علمی
بررسی فقهی نسب و آثار آن در باروری های مصنوعی
این نشست در تاریخ یک آذرماه سال 1387
با حضور اساتید ارجمند
حجت الاسلام والمسلمین شیخ محمد قائنی ( نظریه پرداز)،
حجت الاسلام والمسلمین دکتر سیدعلی علوی قزوینی (ناقد)
برگزار گردید.
گزیده ای از مطالب مطرح شده در جلسه در زیر آورده شده است.
با توجه به ارتکاز عرفی «نسب» یعنی اتصال در ولادت یک فرد به دیگری یا دو نفر به منشأ مشترک در واقع عرف این مطلب را درک می کند که اگر اتصال در ولادت باشد رابطه ای در میان آنها پدید می آید به اسم «نسب». با توجه به این معنا، نسب یک معنای عرفی است و نه تکوینی.
عده ای معتقدند که نسب تنها در قالب نکاح صحیح می باشد و دلایل زیر را ارایه می کنند:
1- اجماع
2 قاعده فراش
در مقابل عده ای دیگر با رد ادله قبل بر این باورند که بر هرگونه باروری شرعاً نسب صحیح محقق است.
در صورتی که فرض شود تلقیح مصنوعی حرام است اگر در این صورت این عمل انجام شد و طفل متولد شد این بحث پیش می آید که این طفل برای کدام زن است و اصولاً آیا نمی شود یک طفل دو مادر داشته باشد؛ در این باره باید به بررسی لفظ «مادر» پرداخت. لذا بحث عرف مطرح می شود که در عرف لفظ مادر را بر کدام یک از این دو زن اطلاق می کند و آیا در اصطلاح مشارع نیز چنین است؟