بسم الله الرحمن الرحیم

بررسی غنا از منظر فقه با رویکردی به دیدگاه مقام معظم رهبری 

چکیده 

یکی از مباحث بحث برانگیز در حوزه فقه مسئله غنا و خوانندگی است که با توجه به تأثیر شگرف آن  در عرصه فرهنگ و هنر از اهمیت بالایی برخوردار است. درگذشته موسیقی و آواز خوانی از کارکردی منفی برخودار بوده، به طوری که از این هنر غالبا در مجالس لهو و خوش گذرانی بهره برده می شده است، از این رو واکنش های متفاوتی از سوی فقیهان در تعریف و بیان حکم این پدیده مهم اجتماعی ابراز شده است؛ به طوری که صوت زیبا، گرداندن صدا در گلو و کشیدن آن، صدای نیکو با مضامین باطل از جمله تعاریفی است که در واکاوی غنا مطرح شده است. برخی نیز موضوع شناسی آن را به عرف موکول کرده و تنها به بیان حکم آن اکتفا کرده اند .آن چه در این میان مهم می نماید،بازنگری در تبیین و تحلیل غنا با توجه به کارکرد های جدید غنا و موسیقی و کاربست آن در زمینه پیشبرد فرهنگ و ارزش های انقلاب اسلامی است. بر این اساس در نوشتار پیش رو با نگاهی به آراء مختلف ، نقد و بررسی آنها وبا رویکردی به دیدگاه مقام معظم رهبری ، ابتدا به موضوع شناسی غنا و سپس جایگاه آن در متون دینی پرداخته شد و از این رهگذر حکم آن بیان شد، که در نهایت دیدگاه غنا به معنای صدای لهوی طرب آور ، به عنوان عملی حرام در شریعت تقویت گردید. 

کلید واژه :

غنا ، لهو ، باطل ، طرب، ترجیع ،عرف