از عوامل مهمّ در ابقا و استحكام علم فقه، بررسى رجال اساتيد در احاديث است. در اين زمينه، محقّقين، كتب گرانقدرى را تدوين نموده‌اند. آن چه در خور اهميّت است، بررسى سبك انديشمندان اين ميدان و روش رجالى آنان است و اين كه آنان بر چه اساس و اهدافى اين دانش را استوار نموده‌اند. برخى از اين روش‌ها موجب توسعه در ميدان احاديث معتبر است؛ در حالى كه بر طبق برخى ديگر از روش‌ها بايد مقدار قابل توجّهى از احاديث را از دائره حجيّت و استدلال خارج نمائيم. کتاب حاضر كاوشى در شناسايى روش‌ها و سبك‌هاى مختلف و موجود بين رجاليون است.

سهل بن زياد آدمى؛ يکى از روايان مشهور حديث است که گروهى از دانشمندان رجالى او را موثّق و بعضى ضعيف دانسته و برخى هم بدون اين که به ضعف يا وثاقت شخصى وى بپردازند، روايات او را به خاطر قرائن، قابل اعتماد مى‌دانند.
کتاب حاضر به بررسى ادله تضعيف و شواهد توثيق پرداخته و به اين نتيجه رسيده است که نه تنها روايات سهل، قابل اعتماد است، بلکه توثيق شخصى او نيز کار دشوارى نيست.

اين کتاب به قلم يکي از دانش آموختگان حوزه فقه ائمه اطهار(ع) در سوريه تنظيم شده و به بررسي رجالي يکي از روات اهل سنت پرداخته است.