چکیده
از جمله احکامی که در بین فقهای شیعه می توان اجماع بر آن را یافت مساله عدم وجوب و عدم مشروعیت روزه در ماه رمضان در حال سفر می باشد در حالی که بسیاری از علمای عامه و اهل سنت این حکم را قبول ندارند و صرفا قائل به عدم وجوب روزه مسافر در ماه رمضان می باشند و روزه در سفر را برای مسافر جایز می دانند.
این حکم اهل سنت با آن چه که از آیه شریفه قرآن و کلمات پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم وجود دارد و همچنین با روایات اهل بیت علیهم السلام در این باره سازگار و موافق نیست. لذا در این نوشتار با بررسی اقوال موجود در این مساله و ادله آن سعی شده حق در مساله را که موافق قول فقه شیعه می باشد بیان کند و با استفاده از ادله خود اهل سنت بطلان قول جواز روزه را اثبات نماید.

واژگان کلیدی
روزه، مسافر، جواز، عدم جواز، 
تذکر:اصل مقاله در معاونت آموزش مرکز فقهی ائمه اطهار علیهم السلام موجود می باشد.متقاضیان میتوانند جهت دریافت مقاله نام و شماره تلفن خود و نام مقاله مورد درخواست را به سامانه 50001000522790 پیامک نمایند.