چکیده
دراین نوشته ما ابتدا معنای لغوی واصطلاحی بیع وتفاوت آن با قرض را بیان کردیم و گفتیم که عمده ی تفاوت این دو به قصد متعاقدین برمی گردد همچنین به بیان معنای اصطلاحی سفته وچک و وجه تمایز واشتراک این دو پرداختیم و درادامه پس از بیان انواع سفته وتقسیم ان به سفته ی واقعی وسفته ی صوری، گفتیم سفته تنها سندی است که حاکی از دین است لذا ما برای فهم جواز یا عدم جواز بیع سفته ،ابتدا باید صور بیع دین را بررسی کنیم ما برای بیع دین پنج صورت  تصویر کردیم 1.مبیع وثمن هردودین فعلی  باشند  2.مبیع وثمن هردودین باشند ولی دینی که بابیع ایجاد می شود  (بیع کالی به کالی) 3.مبیع دین فعلی ،ثمن کلی موجل باشد 4.ثمن دین فعلی  ومبیع کلی موجل باشد 5.مبیع دین موجل وثمن نقد باشد  وبعد از بررسی به این نتیجه رسیدیم که صورت اول و دوم  و سوم به خاطر وجود روایت ناهی از بیع دین به دین باطل است وصورت چهارم ازنوع معامله ی سلف است ودر معامله ی سلف  اقباض ثمن فی المجلس شرط است لذا این قسم از معامله هم باطل است واما صورت پنجم  هیچ یک از اشکالات فوق را ندارد بنا براین اگربیع سفته از قبیل این قسم با شد موردی ندارد و صحیح است واما درمورد بیع سفته ی صوری گفتیم چون دراین نوع از بیع در واقع دینی وجود ندارد لذا فروش ان ازقبیل بیع بلا مبیع وباطل است که البته برای تصحیح آن دو راه کار ازاقای خویی نقل کردیم وراه کاراول ایشان را پذیرفتیم.
واژگان کلیدی : بیع ،قرض،سفته ی واقعی ،سفته ی صوری ،دین
تذکر:اصل مقاله در معاونت آموزش مرکز فقهی ائمه اطهار علیهم السلام موجود می باشد.متقاضیان میتوانند جهت دریافت مقاله نام و شماره تلفن خود و نام مقاله مورد درخواست را به سامانه 50001000522790 پیامک نمایند.